Sekret bodyguarda

W ŚWIĄTECZNYM NASTROJU
Marta Maciejewska, autorka "Sekretu bodyguarda" podzieliła się z nami niezwykłym świątecznym wspomnieniem. Jesteście ciekawi?

Boże Narodzenie to zawsze był dla mnie magiczny czas. Uwielbiam tę świąteczną gorączkę - kupowanie prezentów najbliższym, ubieranie choinki czy strojenie domu.

Mimo że od lat mam już swoje gniazdko, to i tak co roku święta spędzam w rodzinnym domu. Kilka dni wcześniej przyjeżdżamy z siostrą do rodziców, aby pomóc w przygotowaniach i właśnie  ten czas wyjątkowo lubię. Włączamy kolędy i mimo że każdy ma dużo obowiązków - wtedy jesteśmy naprawdę razem. Jest czas na przygotowywanie potraw, ale także na rozmowy od serca przy kubku gorącej herbaty.

Tata stroi dom, przyrządza karpia, siostra dekoruje wnętrze, a ja z mamą gotuję tzn. kroję składniki, bo z moim gotowaniem bywa różnie. To tradycja niezmienna od lat. Na koniec oczywiście mama musi iść i po swojemu poprawić wszystko po każdej jednej osobie… to nadal ma swój urok.

Jednak wyjątkowo w mojej pamięci zapadły jedne ze świąt, gdy byłam dzieckiem.

Historia zaczyna się pod koniec lat 90. Na dworze temperatura sięga poniżej 0 stopni Celsjusza, a śnieg pokrywa wszystko, co spotka na swojej drodze. Jest magicznie i przyjemnie. Mama krząta się po kuchni, w całym domu unoszą się zapachy pieczonego ciasta, a dwie małe dziewczynki bawią się na dworze, lepiąc bałwana.

W pewnym momencie tata woła dwie młode damy, aby wróciły już do środka. Trzeba się przebrać i jechać na świąteczne zakupy, w końcu ten magiczny i najbardziej wyjątkowy dzień w roku zbliża się wielkimi krokami.

Mama powiedziała, że był u niej Mikołaj i poprosił, aby zapytała dziewczynki, co chciałyby dostać pod choinkę. W latach 90. święta nie były tak bogate jak dziś i nie były urządzane z takim przepychem, w sklepach nie było takiego wyboru, jaki jest dziś. Mimo to mama dziewczynek powiedziała, że te  mogą wybrać sobie po jednym prezencie – mogą poprosić o to, o czym  marzą, a Mikołaj im to przyniesie.

Radość była ogromna, dziewczynki wręcz przekrzykiwały się w opisywaniu wymarzonego prezentu.

Pamiętam, że moja siostra wybrała sobie zabawkę – psa. To nie był zwykły pluszak, w tamtych czasach to była zupełna nowinka. Pies był na baterie, więc potrafił chodzić i szczekać.

Ja natomiast wybrałam lakę dziecko - każda dziewczynka marzyła o niej. Reklama tego bobasa puszczana była na każdym kanale w telewizji.

Wszyscy szczęśliwi wsiedliśmy do samochodu i pojechaliśmy do miasta na zakupy.

Pamiętam, że rodzice wydali wtedy masę pieniędzy. Kupili jedzenie, przyprawy, dekoracje na choinkę, słodycze, owoce, no i nasze upragnione prezenty.

Po kilku godzinach zakupów wszyscy obładowani siatkami wyszliśmy ze sklepu i załadowaliśmy się do samochodu.

Jednak okazało się, że na parkingu była rozstawiona ogromna scena a na niej prawdziwy Mikołaj - taki w czerwonym kubraczku, z siwą brodą i ogromnym brzuchem. Dzieci były przebrane za aniołki i śpiewały kolędy.

Za namową mamy zamknęliśmy dobrze samochód i poszliśmy oglądać widowisko. To był piękny moment, czas w którym można było się zatrzymać i jeszcze bardziej poczuć magię  świąt -  w końcu za dwa dni miała być Wigilia.

Po pewnym czasie wszyscy tak zmarzliśmy, że postanowiliśmy wrócić do domu. Poszliśmy do auta, a tam… czekała na nas niespodzianka - niemiła niespodzianka. Drzwi z każdej strony były otwarte, w wielu autach było podobnie. Po zakupach, po prezentach nie było ani śladu. Ktoś ukradł wszystko co kupiliśmy.

To były jedne ze smutniejszych świąt. Rodzice byli załamani a my z siostrą zrozpaczone. Wtedy pod choinką nie znalazłyśmy prezentów, stół był ubogi a świąteczne drzewko udekorowaliśmy własnoręcznie zrobionymi ozdobami.

Mimo tej tragedii, z perspektywy czasu dobrze wspominam te święta. Mimo, że były skromne, byliśmy razem i to było najpiękniejsze.

W te święta wszystkim życzę udanych świąt Bożego Narodzenia. Pragnę abyście nigdy nie zapomnieli, że to nie prezenty, nie suto zastawiony stół czynią je wyjątkowe, ale ludzie, z którymi zasiadacie do tego stołu.

Wesołych Świąt!!

I jeszcze świąteczny przepis. 
Szanując tradycje i uwielbiając nowoczesność zrobiłam cukierkowe pierniki.
250 g mąki pszennej
175g masła
175g cukru
2 jajka
½ łyżeczki proszku do pieczenie
1 opakowanie cynamonu
1 cytryna

Sposób przygotowania ciasta
Do miski wsypujemy wszystkie składniki a cytrynę ścieramy na tarce. Możemy wyrabiać ciasto. Gdy ciasto uzyska jednolitą masę odkładam je do lodówki na 15 min. Wałkujemy ciasto i za pomocą foremek wykrajamy pierniki.

Uwaga! Potrzebne są dwie identyczne foremki, o różnych rozmiarach.

Większą foremką wycinam ciasto a mniejszą środek. Pierniki wkładam do piekarnika rozgrzanego do 200 stopni na około 5 min. Gdy wyciągnę pierniki, w środek wsypuję pokruszone landrynki. Do każdego ciastka inny kolor cukierka. Pierniki wkładam jeszcze na 3 min do piekarnika i gotowe. Landrynki powinny się idealnie rozpuścić i tworzyć kolorowy witraż.